BUDDYZM: Zawsze pamiętaj!

Był rok 1933 gdy w tybetańskim regionie Kham urodził się Jigme Phuntsok Rinpocze, którego gdy miał 5 lat uznano za inkarnację Tertona Sogyala Leraba Lingpy. Od tego momentu jego życie się zmieniło. Został oddany na kształcenie do klasztoru Nubzur. Otrzymał tam pełne święcenia klasztorne i w wieku 24 lat został opatem tego klasztoru.

W trakcie rewolucji kulturalnej w Chinach i po zajęciu Tybetu Rinpocze nie wyjechał na Zachód tylko pozostał w kraju i wędrował jako pasterz owiec i kóz po dolinie Serthar. Udzielał wtedy nauk tylko niewielkiej grupie uczniów.

W 1980 roku, zgodnie z przepowiednią, udał się wraz z dwunastoma uczniami do opuszczonego miejsca w tej dolinie i rozpoczęli tam budowę prostych, glinianych chat na odosobnienia medytacyjne. To był początek Larung Ngarig Nangten Lobling, czyli Akademii Buddyjskiej Larung Gar. W ten sposób powstała monastyczna instytucja stworzona nie tylko w celu przekazywania wiedzy wszystkich szkół buddyjskich ale przede wszystkim mająca odnowić praktykę medytacji.

Rinpocze wraz z tą małą garstką uczniów stworzyli olbrzymi ośrodek nauki, w którym, w najświetniejszych czasach rozwoju kształciło się ponad 10 000 mnichów, mniszek i osób świeckich. Same ceremonie religijne gromadziły ponad 100 000 osób.

Jigme Phuntsok Rinpocze, jako terton, odkrył wiele skarbów będących sekretnymi naukami i przekazami. W 1990 roku wskazał święte miejsce, w którym kiedyś stał pałac legendarnego króla Tybetu Gesara. Prowadzone w tym miejscu prace archeologiczne potwierdziły to odkrycie. Odnalazł też wiele świętych miejsc związanych z poprzednimi urzeczywistnionymi mistrzami.

Dharmą oraz całą swoją wiedzą dzielił się nie tylko w Tybecie, Chinach, Singapurze, Hong Kongu ale także w Indiach, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i w Europie.

29 grudnia 2003 r. w związku z problemami z sercem Rinpocze udał się do szpitala w Chengdu, w którym odszedł w parnirwanę 7 stycznia 2004 r.