Słodka Melodia Najwyższej Radości

– Pochwała Bogini Saraswati

Dziamjang Khjentse Czökji Lodrö

Hrim! Bogini Saraswati – córko umysłu Brahmy,
o obliczu jasnym i nieskazitelnym niczym księżyc,
która wyłoniłaś się z jeziora najwyższej błogości,
składam Ci hołd!
Nieograniczona skarbnico tajemnych Wed,
Nieprzebrane bogactwo Dharmy,
Ty, która sięgnęłaś nieśmiertelności,
Wspaniała Królowo Melodii – z oddaniem kłaniam się Tobie!
Palcami delikatnie trącasz struny tambury;
Kłaniam się Tobie, która urzekasz umysły istot
– żyjących w tym i we wszystkich innych światach!
Będąc w swej esencji Doskonałością Mądrości (Pradżniaparamitą),
pojawiasz się w formie oświeconej bogini,
cudownej i niewyobrażalnej manifestacji.
Wspaniała Królowo, która opanowałaś dziesięć stopni bodhisattwy .
Kłaniam się Tobie!
Wszystkim Buddom, którzy oczyma pełnymi mądrości
Patrzą na Ciebie z miłością,
Podarowujesz obłoki błogości zjednoczenia.
Tobie, matko najwyższej radości, kłaniam się z szacunkiem!
Kiedy przenikasz mowę i serca światłych istot,
Doznają one cudu natychmiastowej przemiany –
Ich mowa staje się doskonała.
Wychwalam Twoją najwyższą inteligencję!
Obyś, dzięki zasłudze płynącej z tej pochwały,
Przeniknęła jezioro oddania mego umysłu
I obdarzyła blaskiem światła mądrości,
Obejmującej dwa rodzaje wiedzy.

ཨོཾ་པི་ཙུ་པི་ཙུ་པྲ་ཛྙཱ་ཝཱརྡྷ་ནི། ཛྭ་ལ་ཛྭ་ལ་མེ་དྷི་ཝཱརྡྷ་ནི། དྷི་རི་དྷི་རི་བུདྡྷི་ཝརྡྷ་ནི་སྭཱ་ཧཱ།

Om pitsu pitsu pradżnia wardhani dzala dzala medhi wardhani dhiri dhiri buddhi wardhani soha

Recytuj powyższą mantrę, a Twoja inteligencja będzie wzrastać.

W odpowiedzi na prośbę Tulku Samtena Rinpocze, bratanka szlachetnego Situ Rinpocze z klasztoru Palpung, wyrażoną po podarowaniu jedwabnego kathaku, napisane przeze mnie – Czökji Lodrö, zwanego też Dżampal Gałe Goczar w zagajniku doskonałej radości w Palpung cieszącym Boginię Saraswati.
Siddhirastu!

=====
Źródło: Lotsawa House. Tłumaczyła Alina Mroczek (Slovik Translations).
=====

Modlitwa do Jeszie Tsodzial
ułożona przez Dziamjanga Khjentse Czökji Lodrö

jingczuk daki tsomo kharczen za
Matko Przestrzeni, pani dakiń, szlachetna pani z rodu Karczen,

dü sum künkhjen pema dziungne kji
Ty, która zebrałaś tajemne skarby Padmakary,

sangdzö düpo deczen tsogjalmar
Znająca przeszłość, teraźniejszość i przyszłość:

solła deb so czoktün ngödrub tsol
Matko Tsodzial, Królowo Wielkiej Błogości, prosimy cię:
obdarz nas swoimi zwyczajnymi i najwyższymi mocami!

=====
Źródło: Lotsawa House. Tłumaczył Jarek Wierny.
=====

Fragment książki "Guru pije burbon?"

Często słyszymy, że świat zmienia się niesłychanie szybko, że staje się coraz bardziej postępowy i nowoczesny. Niektóre rzeczy pozostają jednak takie same. Jedną z nich jest stosunek do seksu. Niemal we wszystkich zakątkach świata widzimy, że jest on tematem tabu, czymś, co robi się w tajemnicy, za zamkniętymi drzwiami. Gendyn Czopel napomknął kiedyś, że za każdym razem, kiedy pojawia się temat seksu, ludzie zaczynają mówić szeptem. Naturalnie, przyjmujemy inny ton, rozmawiając o tym, że uczeń i nauczyciel jedzą wspólny lunch, witają się wylewnie czy wręcz serdecznie się ściskają. Relacja seksualna jest czymś niezwykle intymnym, to szczególny rodzaj więzi międzyludzkiej, bez względu na to, czy dotyczy męża i żony, lekarza i pacjenta, obcych sobie ludzi, czy – rzecz jasna – ucznia i nauczyciela. W tym ostatnim przypadku sprawy szybko się komplikują, nie tylko dla tych, którzy ze sobą współżyli, ale również dla osób, które się o tym dowiedziały.

Dla praktykujących wadżrajanę seks może być jednym z elementów duchowej ścieżki, elementów niezwykle ważnych, aczkolwiek trudnych i niebezpiecznych, podobnie jak wiele innych aspektów wadżrajany. Świadomie bądź nie wielu ludzi ciągnie do nauk tantrycznych właśnie dlatego, że usłyszeli o metodach pozwalających wykorzystać sferę seksualną jako jedną z dróg duchowego rozwoju. To dobrze, że wadżrajana wydaje im się atrakcyjna, ale cały ten pomysł na temat seksualności może być dość problematyczny. Istotą wadżrajany nie jest bowiem udane pożycie seksualne, tylko wyzwolenie.

Hołd dla Jeszie Tsodzial
~ XV Karmapa Khacziab Dordże ~

GYAL KÜN KYAY YUM CHÖ YING KÜN ZANG MO
Matko wszystkich Zwycięzców, dharmadhatu Samantabhadri,

PÖ BANG KYOP PAY MA CHIK DRIN MO CHAY
Dobra, jedyna matko, która chronisz Krainę Śniegu,

NGÖ DRUP CHOK TSÖL DAY CHEN KHANDRÖ TSO
Ty, która obdarzasz najwyższym siddhi i przewodzisz dakiniom wielkiej błogości,

YAYSHAY TSOGYAL SHAP LA SÖL WA DEP
Jeszie Tsodzial, składamy tobie hołd.

CHI NANG SANG WAY BAR CHAY SHI WA DANG
Udziel swych błogosławieństw, aby ustały zewnętrzne, wewnętrzne i tajemne przeszkody.

LA MAY KU TSAY TEN PAR JIN GYI LOP
Udziel swych błogosławieństw, aby życie mistrzów i mistrzyń było długie.

NAY MUK TSÖN KEL SHI WAR JIN GYI LOP
Udziel swych błogosławieństw, aby ustały choroby, głód i wojny mrocznej ery.

JAY PUR PÖ TONG SHI WAR JIN GYI LOP
Udziel swych błogosławieństw, aby ustały wszystkie negatywne moce.

TSAY PEL SHAY RAB GYAY PAR JIN GYI LOP
Udziel swych błogosławieństw, aby życie było długie, a dobrobyt i mądrość wzrastały.

SAM PA LHÜN GYI DRUP PAR JIN GYI LOP
Udziel swych błogosławieństw, aby nasze życzenia spełniały się spontanicznie.

Spisał to Khacziab Dordże, XV Karmapa, dziecko karmione przez dakinie mądrości. Niechaj to, co szlachetne i pomyślne, wzrasta!
.
=====
Tłumaczenie: Karma Kunzang Dordże.
=====

Na imię jej Mądrość. Podróż przez mandalę oświeconej kobiecości

Lama Tsultrim Allione, autorka książek Kobiety mądrości i Nakarmić swoje demony, dzieli się swoimi doświadczeniami z życia osobistego i kilkudziesięcioletniej praktyki duchowej, pokazując nam wszystkim, kobietom i mężczyznom, ścieżkę duchowej transformacji, która pozwala przekształcić emocjonalne problemy w prawdziwą moc. Przystępnie, a jednocześnie dogłębnie, wyjaśnia, czym jest pięć rodzin buddy, czym jest zasada mandali oraz jak wejść do „tajemnego domu dakini”.

Ofiarowuje też czytelnikom niezwykle cenny skarb: naukę medytacji Mandali Pięciu Dakiń Mądrości oraz innych rytuałów. To droga zbliżająca nas wszystkich do zmiany, którą chcielibyśmy zobaczyć w świecie.

Płeć jest tematem, o którym rozmawia się dziś z większą otwartością niż dotychczas – i słusznie. Często słyszy się pytania, dlaczego w przeszłości było tak niewiele duchowych nauczycielek i czy kiedyś będzie ich więcej. Gwoli ścisłości, płeć nie ma wpływu na to, czy ktoś posiadł niezbędne kwalifikacje jako nauczyciel, czy też nie. Podobnie jak guru nie musi należeć do naszego kręgu kulturowego, nie musi też być tej samej płci co my. Ludzie jednak żywią dość silne pragnienie równego przedstawicielstwa – czarnoskórych, gejów, hermafrodytów. Uczucia te nie powinny stawać na przeszkodzie naszym poszukiwaniom oświecenia.

Szugsep Dzietsynma (1852-1953), manifestacja Jeszie Tsogjal, przez wielu postrzegana jako najbardziej wpływowa kobieta w Tybecie. O jej spotkaniu z młodym XVI Karmapą przeczytacie na łamach książki "Promienne współczucie" na str. 67-68. Więcej informacji na temat autorki pieśni na stronach: rywiki.tsadra.org oraz www.rigpawiki.org

=====

Taniec Dakini

 
* Osiem doczesnych spraw (dharm): pochwała i nagana, zysk i strata, sława i zniesławienie, ból i przyjemność.

=====
Źródło: Njoszul Khen Rinpocze, A Marvelous Garland of Rare Gems [Drogocenna girlanda rzadkich klejnotów].Tłumaczyła Alina Mroczek (Slovik Translations).
=====

To niesamowite! - pieśń oświecenia

Natura tego, co postrzegamy, jest nie-powstająca.
Jeżeli coś powstaje, jest to jedynie twoje lgnięcie.
Natura samsary jest pozbawiona podstawy i źródła.
Jeżeli coś ma podstawę i źródło, jest nią jedynie twoja myśl.

Naturą umysłu jest jedność.
Jeżeli istnieje stronniczość, jest nią twoje przywiązanie.
Natura mistrza polega na byciu dzierżawcą linii przekazu.
Jeżeli wymyślasz własną linię, znajdujesz się pod wpływem ułudy.

Chociaż sam umysł jest jak niebo,
Przesłaniają go myśli, które napływają niczym chmury.
Esencjonalne wskazówki wykwalifikowanego guru
Niczym podmuchy silnego wiatru rozpędzają myśli.

Strumień myśli sam w sobie również jest promieniującą przytomnością.
To doświadczenie lśni naturalnie niczym księżyc i słońce.
Jest poza czasem i przestrzenią,
świetliste, niepojęte i niewysławialne.

Ta pewność lśni niczym roje gwiazd.
Cokolwiek się pojawia, jest wielką błogością.
Ta natura jest prostotą dharmakai.
Doświadczenia sześciu zmysłów są niezmiennością pustości.

Bezwysiłkowo, spontanicznie i w sposób nieuwarunkowany,
W tym stanie, poza „ja” i „nie ja”,
Nieustannie spoczywam w wolnej od lgnięcia przytomności,
Nieoddzielny od trzech kai – to niesamowite!

=====
Milarepa painting by Aloka.
=====
Źródło: "Blask oświecenia", red. Marcia Binder Schmidt. Tłumaczył Tomasz Pardus.
=====

Spotkanie dakini przez osobę praktykującą tantrę jest wolnym od wszelkich koncepcji żywym i poruszającym przeżyciem. Unikatowa praca Judith Simmer-Brown, oparta na tego rodzaju osobistych doświadczeniach, zainspiruje każdego, niezależnie od płci, kto szczerze poszukuje duchowości i interesuje się tantryczną tradycją buddyzmu tybetańskiego.

Fragment książki "Gorący oddech dakini" -->

Kiedy otworzymy się na pojawiające się okoliczności i zaakceptujemy je takimi, jakie są, zajmiemy miejsce pośrodku mandali, której granice sami ustalimy, rozpoznając naturalne ograniczenia fizyczne i mentalne naszego układu. Możliwa staje się wówczas praca z sytuacjami i nawiązywanie relacji z zewnętrznymi okolicznościami. Każda część układu może się komunikować z pozostałymi i zaczynamy doświadczać poczucia pełni. Można więc zobaczyć, jaką rolę każda część odgrywa w naszym życiu i czy całość funkcjonuje dobrze, czy źle. Przyjęcie takiej perspektywy pozwala dostrzec naturalną wartość życia i wszystkich możliwości, które ono oferuje. W wadżrajanie ta perspektywa nosi nazwę czystego poglądu (tag-nang), który polega na dostrzeganiu doskonałości świata (...)

Jeszie Tsogjal (757–817) była główną partnerką Guru Rinpocze, założyciela tradycji njingma buddyzmu tybetańskiego. Zebrała i ukryła dla przyszłych pokoleń liczne jego nauki, znane jako termy.

=====

Magiczne projekcje

To co pojmujemy jako zjawiska
to tylko magiczne projekcje umysłu,
pusta przestrzeń nieba.

Nigdy nie zaznałam lęku przed czymkolwiek.
Wszystko jest jedynie święcącym samoistnie przejrzystym światłem…
Nie istnieje żadna inna przyczyna.

Wszystkie zdarzenia to tylko ozdoby –
lepiej więc spocząć w cichej medytacji.

=====
Źródło: The Yogini Project. Tłumaczyła Alina Mroczek (Slovik Translations).
=====

Jeszie Tsogjal (757–817) była główną partnerką Guru Rinpocze, założyciela tradycji njingma buddyzmu tybetańskiego. Zebrała i ukryła dla przyszłych pokoleń liczne jego nauki, znane jako termy.

Mipham Gjatso (1846–1912) był mistrzem z tybetańskiej szkoły njingma i jedną z głównych postaci ruchu rime.

Tęskna Melodia Pełna Oddania

Modlitwa do Królowej Dakini Jesze Tsogjal spisana przez Miphama Gjatso

Fragment książki "Gorący oddech dakini":

Gorąco i siła energii kobiecej mogą wywołać reakcje emocjonalne zdolne rozpętać chaos. Może to być jednak pożyteczne w trudnych do rozwiązania sytuacjach. Na przykład kiedy biurokratyczne zachowania zaczynają dominować albo kiedy upór w rozumowaniu i zachowaniu uniemożliwia rozwój sytuacji. Emocjonalny wybuch może wtedy skruszyć ten ciężki mur. Finezja kobiecej intuicji jest w stanie dostrzec niesprawiedliwość, subtelność uczuć, dynamikę relacji międzyludzkich i ukryte znaczenia. Kiedy w otoczeniu brakuje równowagi i pojawiają się błędy, kobiety dzięki swej wrażliwości i przenikliwości potrafią je rozpoznać i opanować. Ta wrażliwość emocjonalna może też okazać się bardzo ciepła, może stanowić źródło współczucia oraz troski o innych.

Najgorszym demonem jest nasze lgnięcie do iluzji ego,
poprzez które pojawiają się ostatecznie wszelkie cierpienia.
Odcięcie tego lgnięcia jest celem praktyki czie,
stąd jej nazwa oznacza „odcinanie”.
~ Maczig Labdryn

Maczig Labdryn (1055-1149) była, obok Jeszie Tsogjal, najsłynniejszą kobietą w Tybecie praktykującą wadżrajanę, ją samą zresztą uważano za inkarnację Jeszie Tsogjal, a jej głównego mistrza Padampę Sangdzie za inkarnację Guru Rinpocze. Od Maczig Labdron pochodzą praktyki czie, których przekaz jest obecny we wszystkich szkołach buddyzmu tybetańskiego, a w szkołach kagju i njingma pozostaje szczególnie żywy.

Istnieją również takie wersje praktyki czie, których linia przekazu nie wywodzi się bezpośrednio od Maczig Labdryn, ale ich istota jest identyczna, a bezpośrednia moc i wielowiekowe błogosławieństwo podtrzymywane przez pokolenia praktykujących sprawiają, że medytacje te zawierają wielki potencjał uwalniania z iluzji.

Na przykład w ramach szkoły karma kagju praktykuje się krótkie czie milam lungten (Niosąca Radość) - praktyka ta została ułożona przez Karma Czagme Rinpocze (1613–1678), założyciela linii nendo kagju. To krótka, ale kompletna i esencjonalna medytacja, na której wykonanie potrzeba około 10-15 minut. Można ją robić bez instrumentów tj. bębenka damaru, dzwonka i trąbki z kości udowej. Można ją robić cicho, nawet bez tekstu, jedynie medytując wszystkie fazy praktyki. Z tego powodu jest ona łatwa do praktykowania w naszych zachodnich warunkach. Jest to doskonała praktyka dla tych, którzy mają niewiele wolnego czasu, a chcą do swoich codziennych aktywności dodać praktykę medytacji.

Malowidło pochodzi ze strony Dakini as art.

Z biografii Dilgo Khjentse Rinpocze "Lśniący Księżyc":

Spośród niezliczonych właściwości wielkiego tertona, jakim był Dilgo Khjentse, obdarzonego niezrównaną erudycją, dyscypliną i szlachetnością i odznaczającego się niezwykłym stylem nauczania, zdolnościami literackimi oraz umiejętnościami prowadzenia dysput, na szczególną uwagę zasługuje fakt, że z całego serca troszczył się o wszystkie tradycje buddyzmu tybetańskiego. Otrzymawszy nauki od niezliczonej liczby mistrzów, wywodzących się z różnych tradycji, rozprzestrzeniał je dalej i przez cały dzień gotów był ich udzielić każdemu, kto akurat ich potrzebował i do niego przyszedł. Nie miało znaczenia ani to, czy Khjentse Rinpocze spożywał akurat posiłek, ani to, kim byli ludzie, którzy do niego przychodzili – przyjmował zarówno uczniów, jak i lamów i nie baczył na zajmowane przez nich pozycje ani tradycje, z których się wywodzili (...)

Jeszie Tsogjal (757–817) była główną partnerką Guru Rinpocze, założyciela tradycji njingma buddyzmu tybetańskiego. Zebrała i ukryła dla przyszłych pokoleń liczne jego nauki, znane jako termy. Przedstawioną tu termę odkrył Pema Lingpa (1450–1521) - jeden z pięciu królów-tertonów (wielkich odkrywców duchowych skarbów), założyciel w pełni bhutańskiej linii tradycji njingma.

Simhamukha (tyb. Senge Dongma) to gniewna Dakini o Lwiej Twarzy, która chroni od złych życzeń, czarnej magii i innych nieszczęść. Jest ona gniewnym aspektem Wadżrajogini. Medytacje i rytuały związane z nią można znaleźć zarówno w termach, jak i nowych tantrach. Od czasów Karma Trinlepy i VIII Karmapy (1507–1554) praktyka ta przekazywana jest także w tradycji karma kagju.

Pieśń tę mahasiddha Khjungpo Naldzior otrzymał w wizji od Dakini Simhamukhi.

Khjungpo Naldzior (wg. legend 918-1079) studiował w Tybecie tradycje bon i dzogczen a następnie wyruszył do Nepalu, gdzie spotkał aczarię Sumati. Został tłumaczem i powędrował do Indii, gdzie wg. legend studiował pod kierunkiem stu pięćdziesięciu nauczycieli. W Tybecie założył szkołę szangpa kagju.

Malowidło autorstwa: Paola Minelli

Fragment książki "Gorący oddech dakini":

W dynamice pociągu seksualnego, zarówno tego jawnego, jak i ukrytego, do głosu dochodzą potężne siły. Pożądanie w życiu człowieka jest z natury wyrazem dążenia do pełni, co jest zasadniczo zdrowe. Jednak dla praktykującego wadżrajanę praca z pożądaniem w harmonii z praktyką jest wielkim wyzwaniem. Trudno doświadczać namiętności, nie pogrążając się w egocentrycznym pragnieniu zaspokojenia (...)