XIV Karmapa Thegczog Dordże (1798–1868) został rozpoznany przez VIII Drukczena Kunziga Czokji Nangłę (1768–1822) na podstawie listu, który pozostawił XIII Karmapa Dudul Dordże. Tulku przyjął mnisie ślubowania w wieku 19 lat i został intronizowany przez IX Tai Situ Rinpocze (1774-1853). XIV Karmapa prowadził proste, mnisie życie, podróżował po Tybecie i był bardzo zaangażowany w ruch rime. Miał bliskie kontakty z Czokgjurem Lingpą oraz Dziamgonem Kongtrulem Lodro Thaje.

Ciekawostka: po śmierci XIV Karmapy odnaleziono jego tulku, jednak chłopiec zmarł w młodym wieku, zanim zdążono go intronizować, dlatego nie jest wliczany w oficjalną linię intronizowanych Karmapów. Jeśli policzyłoby się również tę inkarnację, wówczas Khacziab Dordże był XVI Karmapą, a Rangdziung Rigpe Dordże - XVII Karmapą.

Poniższa krótka modlitwa życzeń ułożona przez XIV Karmapę, towarzyszy ceremonii ofiarowania maślanych lampek (mar me'i smon lam) i jest częścią rytualnej uczty (tshogs mchod) w cyklu praktyk "Urzeczywistnienie Krainy Wielkiej Błogości" (bde chen zhing sgrub) opartym na oryginalnej termie namchö (gnam chos - terma przestrzeni/nieba) odkrytej przez tertona Mingjura Dordże (1645-1667). Cykl ten zredagował i skompilował wielki medytujący i uczony Karma Czagme (1613–1678), założyciel szkoły nendo kagju i autor popularnej w szkole kagju krótkiej praktyki czie "Milam Lungten" (Niosąca Radość).