BUDDYZM : Promienne współczucie - tom 1 (twarda oprawa)

Teksty z buddyjskich tradycji Therawady, Mahajany i Dzogczen. Ta książka ma trzy części i każda z nich odnosi się do tego, czym jest nasz umysł i jak on działa. Budda nauczał wielu różnych poglądów – lub, inaczej, sposobów reorientacji – mających nam pomóc rozluźnić nawykowe fiksacje. Był całkowicie świadomy różnorodności przekonań i temperamentów manifestowanych przez czujące istoty, są wszak one pod wpływem takich czynników jak zmieniające się zainteresowanie otoczeniem i dostęp do niego, stopień zmienności i impulsywności, poziom finezji i cielesnej mobilności i tak dalej. Przedstawić wprost jedną „prawdę” i mieć nadzieję, że każdy uzna ją za znaczącą – to nie był sposób Buddy. Jednocząc mądrość i współczucie, ukazał on tysiące ścieżek do spokoju i przejrzystości, rozluźnienia i kreatywności, głębi i połączenia. Tak krótka książka jak ta może jedynie dotknąć pewnych kluczowych wątków. Jeżeli jednak pozwolimy im na to, mogą zadziałać jako zwierciadło, pozwalające nam ujrzeć bardziej przejrzyście, kim jesteśmy i w jaki sposób, bez udziału ukrywających tożsamości, które nawykowo przyjmujemy.

W buddyjskiej literaturze, w różnych językach, powstającej w ciągu wieków, szczególne zainteresowanie wzbudzają dżataki i awadany – legendarne opowieści związane z imieniem Buddy Gautamy. Obrazują one specyficzny klimat buddyjskiej literatury, który powstał w rezultacie syntezy filozoficznych i literackich tradycji istniejących w Indiach do czasu powstania buddyzmu, z filozoficzno-estetycznymi, poglądami współczesnymi jego powstaniu i charakteryzujący się swoistą tematyką i specyficznymi malarskimi osobliwościami. Korzystając z niewyczerpywalnej skarbnicy ludowej twórczości i legend, przekazów i bajek, tworząc zgodnie z ich wzorami nowe, buddyjscy nauczyciele przygotowali te żywe i urzekające opowiadania, by przedstawić i spopularyzować buddyjską moralność.

Najbardziej znany z roli nauczyciela jogini Maczig Labdryn, indyjski mahasiddha Padampa Sangdzie, jest uznawany przez wszystkie szkoły buddyzmu tybetańskiego za prawowitego mistrza linii przekazu. Sprowadził do Tybetu linię przekazu praktyki czie, wygłaszał nauki Buddy w Chinach, a wielu Tybetańczyków uważa go za legendarnego Bodhidharmę.
W swoim nauczaniu Padampa Sangdzie stosował nowatorskie, a czasem wręcz ekstremalne metody. Ten nadprzyrodzony i niepokorny nauczyciel zachęcał swoich uczniów do porzucenia społecznych konwenansów, gardzenia kontaktami towarzyskimi oraz wyswobadzania się z ograniczeń kulturowych. Wykształcił niezliczone zastępy urzeczywistnionych uczniów, oraz – co warte szczególnej uwagi – uczennic.
Lew Siddhów prezentuje dwa niezwykłe teksty. Są nimi biografia Padampy Sangdzie oraz jego nauki, przekazane zarówno w formie słów, jak i symboli. Spisali je jego najbliżsi tybetańscy uczniowie ponad tysiąc lat temu. Obydwa teksty nie były wcześniej przekładane z języka tybetańskiego.